Laat ik eerst beginnen met een stukje historie.
Ik ben in 1973 geboren, en heel vroeger hadden wij al een HO baan op zolder liggen. daar ben ik al mee opgegroeid. Na een verhuizing is die baan ter ziele gegaan. Ik ben op een gegeven moment op mijn slaapkamer weer begonnen met een nieuwe baan. Dit maal schaal N. deze baan heeft gereden tot ik het huis uit ging. In mijn eerste koopwoning heb ik de baan weer opgebouwd. Maar na een jaar kocht ik een woning buitenaf. Een tuin van 750 m2 . daar begon het idee van een tuinbaan te groeien. Verder dan dat kwam het niet. weer een ander huis gekocht, met een tuin van 4,5 m bij 9,80 m. een 2e hands trein spoor-g gekocht met wat rails. Maar de tuin bleek erg klein om iets leuks op te bouwen. inmiddels 3 kinderen, waarvan 1 met beperking. na 16 jaar hier gewoond te hebben hebben we toch weer een huis buitenaf gekocht in 2018. Hier is een tuin van 880 m2. Door omstandigheden kwam ik niet aan de trein toe. Door dezelfde omstandigheden moesten we alles gelijkvloers maken. Onze zoon met beperking kwam helaas in een rolstoel. Die verbouwing heb ik helemaal zelf gedaan met hier en daar wel hulp van vrienden, en constructietechnisch door de aannemer. ondertussen werd al eens een paar keer een klein rondje uitgelegd in de tuin , en bleek dat mijn zoon de trein wel super interessant vind.
De verbouwing eis inmiddels wel zijn tol. We schieten we mooi op, maar een burn-out van mijzelf remt de bouw nu wel. Ik moest weer leuke dingen gaan doen. Dus naast mijn sport ( badminton en mountainbiken), ben ik gestart met de modeltrein. Ik heb een test baantje uitgelegd op een plek waar we er weinig hinder van hebben, maar waar mijn zoon wel gedeeltelijk bij kan komen.
Doordat mijn zoon het zo leuk blijkt te vinden, voel ik mij zeer gesterkt om de tuinbaan te gaan bouwen. In de voortuin ben ik nu begonnen met de spoorbaan. Hier kan Melle er bij, en er valt nog iets moois van te maken.
Mijn droom is dat ik een grote baan kan opzetten, die toegankelijk is voor gehandicapten en evt ook gerund door gehandicapten. Of dit ooit werkelijkheid wordt………………..? ik weet het niet. Maar ik kan in ieder geval voor mijn zoon beginnen.
Inmiddels is het stuk in de voortuin waar de trein zou komen tot grasveld omgetoverd. Nu ben ik in de achtertuin opnieuw begonnen.
Dus nu door met bouwen. Hopenlijk dat in het voorjaar er het een en ander gebouwd is en wordt.